Title: Kurdên Li ser dilê herêmê Kurdistanê, ku sînga berz a çiyayên wî hewce dike ku ew dibe kêşeya herdem mezin, kesekî Kurd yê bi navê Dilşad jiyaye. Dilşad bi gelê xwe di herêmê de tê nasîn wekî mirovê bi dêroka xwe ya wekhevî - Ramada, Nazar, û Tabit. Dilşad û dêrxistiya wî ya kuçik û giran di navbera wan de, bi hejmarên bêhempa yên şablonê û rihên hatîne weşandin, dikaribûn bi alîkariya wan di herêmê de bixebitin wekî hûn nikarin. Li ser hev, ew jî li serdema herî sereke a gelê Kurd dihatin, û şoreşên wan li nav cem xelkê bang dikirin û serokên wan li girava agirê jiyanê hatin gotin. Lê jiyana li herêma Kurdistanê ji hêla heywanan re vekirî nedibû. Ji hemû aliyan de tund bûne, ji wan jî Îraqîyan ku xwestin berjewendiyên wan ji bo azadiya xwe bişkînin. Kurdên gelek hevalên wekhev bûn, Amerîkanan, lê hêjî hejmarên wan jî serbilind bûn her tim. Rojekê ku binê şevê bi tena bextê xwe diqede, û ronî bi ronî li ber ser ciyawî li ber çiyayên kût li dor diken, dilşad û dêrxistiya wî didîtin kuştîkên tund ku li herêma xwe hatibûn daxwaz kirin. Şerên şîrîn di nava wan de dest pê dikirin wekî ew bi hev re ji bo xwe û gelê xwe biparêzin. Şertên ku mînakan nabe ku dewletbikevin, û narkarî destanên wan hebû. Lê têkeve destên malbata wan, kûjikên sîmber ji bo hin salan şanoyên xwe ji herêmên şer re amade kiribûn. Bi berxwe zêde, ew bi hejmartî êrişkeran yek bi yek hilîstin, şotên wan di nava çiyayên dirêj de wek şebarê deng kirin li hember fondê çiyayên kût. Wekî ku xerabî belaş bû, pêşî bi wan de bû. Dihêlin û xemilandin, Dilşad û dêrxistiya wî hatin girtin li bin sedemên tufanê, belav bûn û belav bûn li ser seqetaya çiyayê. Ji ber ku weha têbû ku tê de bû ku hêjayî dawiya heftan bû. Lewra, bikaranîna biçûk a Dilşad, Ramada, Nazar, û Tabit, bi tevahî hewildanên wan, bi hêzên wan biçûşîbûn li ser danînên zirarê, bi astengên wan di ronîbûna leşkerekî belaş re, bi kuştinên wan ên kêşerî li dijî birçîbûna tund li ser çemê bûn, wêwî qiralên wan li ser bûn. Kurdên, bi hestên wan yên şik, bêhn jî bêsoz, dê li serêdemin bi kar bînin. Dilşad û kûjikên wî, qehramanên herêma Kurdistanê, wêwan hiştin li herêmê xwe û gelê xwe ji hêla ku hêjî hewsa wan kiribû bi piştgiriya hestên wan yên wekhevî. Bi ruhê neqewimayî ya Kurdan û bi dilgeşiya hejmarekî wan ya şoreşgeran, ew ê li hember hemû tundiyên ku ber bi wan ve girêdayîn bi şiyarî û serketinê binêrin. (Tûşka pirtûkê)